Przejdź do treści

Pogoda w Warszawie

Rozmowy o pogodzie. Taki small talk.

Z potwierdzeniem liczbowym faktów znanych z życia codziennego. Oraz – kiedy na urlop?

Dane pobieramy ze strony wunderground.com, gdzie każdy dzień ma swój URL (przykład), dzięki czemu możemy dość łatwo przejść dzień po dniu w pętli. Tym razem będzie bez gotowego kodu, a jedynie wskazówka co jest potrzebne:

  • biblioteka rvest
  • po wczytaniu strony dla konkretnego dnia trzeba znaleźć tabelkę (inspektor HTMLa w Chrome bardzo przydatny do tego celu)
  • z pomocą html_table() pobieramy dane z HTMLa do tabeli
  • dla każdego kolejnego dnia robimy to samo, łącząc w jednej tabeli wszystkie dane

Tak przygotowane dane warto zapisać lokalnie i później korzystać już z lokalnego pliku.

Pobrałem dane dla całych lat 2000 – 2016, dla Warszawy. Po uporządkowaniu typów danych i wyczyszczeniu ich z braków lub błędów możemy zobaczyć jak wyglądają. Na przykład temperatura:

Widać wyraźną sezonowość. Co ciekawe – średnia temperatura w Warszawie przez te 17 lat to 9.2 stopnia Celsiusza. Szczerze mówiąc sądziłem, że jest to 2-3 stopnie więcej.

To samo możemy zrobić dla innych parametrów – WindSpeed, Pressure, Humidity, Conditions. Oszczędzę wykresów, odpowiedni kawałek kodu:

Aby powiedzieć czy pogoda się zmienia musimy mieć punkt odniesienia. Można porównywać dane okres do okresu – pogoda jest zdecydowanie sezonowa, co widać na wykresie z temperaturą, okres zmienności to rok. Można więc porównać dane rok do roku, ale co nam z tego przyjdzie, skoro warunki w różnych latach mogą się zmienić? Lepiej porównać dane do uśrednionych wartości po całym okresie. Tak też sprawdza się czy mamy do czynienia z globalnym ociepleniem – należy wziąć średnią długoterminową (na przykład z całego wieku), a potem porównać odstępstwa od tej średniej w poszczególnych latach.

Nie mamy tutaj danych z całego wieku, ale średnia z prawie 20 lat powinna coś pokazać w perspektywie zmian w ciągu dnia.

Policzmy średnie i odstępstwa od nich dla poszczególnych godzin:

Dodatkowo oznaczymy pory roku i faktoryzyjemy miesiące – pierwsze dla agregacji, drugie dla ładniejszych wykresów.

Zobaczmy jak wyszedł podział miesięcy na pory roku? Czy nie pomyliliśmy się gdzieś w warunkach ifelse()? I ile próbek mamy w każdym z miesięcy:

Spring Summer Autumn Winter
January 0 0 0 27492
February 0 0 0 26392
March 27943 0 0 0
April 27029 0 0 0
May 27808 0 0 0
June 0 27835 0 0
July 0 29301 0 0
August 0 28561 0 0
September 0 0 28283 0
October 0 0 29537 0
November 0 0 28498 0
December 0 0 0 29396

Dobieramy paletę – polecam serwis ColorBrewer 2.0 – miesiące z danej pory roku w jednym odcieniu.

Teraz już możemy sprawdzić jak wygląda zmiana temperatury w ciągu dnia. Najpierw globalnie:

Widać na pierwszy rzut oka, że w dzień jest cieplej niż w nocy, najzimniej nad ranem (5-6). Ale czy miesiąc ma jakieś znaczenie?

Widać że najcieplejszy moment przesuwa się – zimą (niebieskie linie) najcieplej jest około południa, latem – już po południu (około 15-16). Gdyby dodać do tego wykresu informację o wysokości Słońca nad horyzontem (albo czas od wschodu Słońca w danym dniu) to przesunięcie stałoby się widoczne od razu. Po raz kolejny mamy potwierdzenie w danych świata jaki znamy.

Widać też większą rozpiętość temperatury – w lecie różnice pomiędzy najcieplejszą a najzimniejszą godziną mogą sięgać nawet 10 stopni. Lepiej widać to przy agregacji do pór roku, zamiast miesięcy:

Podobne wykresy można narysować dla innych parametrów:

Wiatr:

Ciśnienie:

Wilgotność powietrza:

Spójrzmy na wykres danych o wilgotności zagregowany do pór roku:

Znowu widać większą rozpiętość w lecie, najmniejszą w zimie. Widać też, że latem wilgotność po południu jest o około 25 punktów procentowych mniejsza niż nad ranem. Słoneczko przyświeciło i wysuszyło poranną rosę. Potwierdzenie faktów.

Teraz zobaczmy na dane z pola Conditions. Na poniższym wykresie mamy obraz danych zagregowanych (z 43 do 9 cech, przy okazji agregacji przetłumaczyłem opisy na polski). Wartości na wykresie to udział procentowy danych warunków w dniu. Można więc nazwać to prawdopodobieństwem wystąpienia określonego warunku w ciągu dnia.

Co widzimy?

  • burze występują głównie latem, deszcz mniej więcej po równo (czasem pada, czasem nie pada)
  • zachmurzenie w Warszawie jest stosunkowo jednakowe, najbardziej słonecznym miesiącami są maj i sierpień
  • z tych dwóch punktów wynika, że urlopy planowane na sierpień dają największe prawdopodobieństwo “dobrej pogody” (przejrzyste niebo w 55%, chmury w 34%, niecałe 6% na deszcz, nieco ponad 1% na burzę, 3% mgły ale raczej w nocy i nad ranem)
  • na grad możemy trafić na wiosnę i jesienią – prawdopodobieństwo jednak jest niewielkie (0.03%)
  • w ciepłych miesiącach szansę na mgłę są trzykrotnie mniejsze niż np. w listopadzie
  • śnieg – co dość oczywiste – pada w zimie, najwięcej w styczniu

Widać to wszystko również na wykresie z warunkami zagregowanymi do miesięcy:

Samodzielnie proszę zrobić to samo w podziale na poszczególne godziny. Pada bardziej po południu czy nad ranem? Podpowiedź – agregujemy po godzinach.

Wyszło mi, że burze są popołudniami, grad pada wciągu dnia, a mgły występują raczej nocą.

Sprawdziliśmy jak wyglądają odchylenia od średnich dziennych poszczególnych czynników w ciągu dnia, ale jak wyglądają wartości uśrednione po wszystkich latach?

Najpierw policzmy średnią dzienną (ze wszystkich godzin w ciągu dnia) dla poszczególnych czynników:

Teraz średnią z całego miesiąca:

A teraz zobaczmy te dane – temperatura:

Widać po raz kolejny sezonowość. Widać, że zima 2006 roku była najzimniejsza, a lato 2007 najcieplejsze jeśli chodzi o średnią dzienną, chociaż rekordy ciepła padały w 2015 roku. Może ktoś pamięta czy tak było? Ja szczerze mówiąc nie pamiętam i nigdy do tego nie przywiązywałem wagi – nie pamiętam czy w marcu zeszłego roku padał śnieg (w razie potrzeby można sięgnąć do danych).

Podobnie możemy zrobić dla innych czynników, chociaż poza wilgotnością dane już nie są tak wyraźnie sezonowe.

A jak wygląda temperatura (i inne czynniki) dla danego miesiąca, po uśrednieniu wartości ze wszystkich lat?

Zobaczmy:

Średnio rzecz biorąc – lato niezbyt gorące jak to twierdzi Staszewski w “4 pokojach”. Faktycznie – średnio 20 stopni Celsiusza w lipcu to nie jest szał. Zim nie mamy też super mroźnych (jakieś -3 w styczniu).

Ciekawe są inne parametry – prędkość wiatru – najsłabiej wieje w lecie:

Ciśnienie:

Ten listopad wygląda podejrzanie – należałoby mu się przyjrzeć, czy nie ma tam jakichś błędnych danych. Wykres pokazuje jakieś wielkie rozpiętości, ale proszę zwróćcie uwagę na skalę osi Y – różnice są na poziomie pojedynczych hektopaskali. Żadne (0.1%) właściwie, tak samo jak dla wyżej pokazanego wiatru – sądzę, że nikt nie czuje różnicy pomiędzy wiatrem wiejącym z prędkością 12 a 13 km/h.

Przy wilgotności powietrza jest już nieco inaczej – rozpiętość jest na poziomie nawet 20 punktów procentowych – w lecie (Słoneczko) suszy bardziej.

Na koniec zobaczmy czy widać efekt cieplarniany? Porównajmy średnie miesięczne temperatury (czyli: średnia z dni danego miesiąca, z uwzględnieniem roku) do średniej temperatury w miesiącu z 17 lat (czyli na przykład średnia dla wszystkich dni kwietnia, ze wszystkich kwietni).

Na upartego można powiedzieć, że w ostatnich trzech latach widać jakiś wzrost. Średnią długookresową powinniśmy policzyć dla kilkudziesięciu lat (np. wszystkie kwietnie XX wieku) i porównać z średnią miesięczną z danego roku (średnia z kwietnia 2016). Jeśli chcesz sprawdzić czy efekt globalnego ocieplenia jest widoczny w danych – poszukaj danych i pobaw się nimi trochę. Instrukcję właśnie masz za sobą.

2 komentarze do “Pogoda w Warszawie”

  1. nie skumałem jednego. rozumiem rozpiętość temperatury latem jako największą. ale dlaczego na wykresach spada do do poniżej zero?

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *